გერმანია განაახლებს წყალბადის ენერგიის სტრატეგიას, აორმაგებს მწვანე წყალბადის სამიზნეს

26 ივლისს გერმანიის ფედერალურმა მთავრობამ მიიღო წყალბადის ენერგიის ეროვნული სტრატეგიის ახალი ვერსია, იმ იმედით, რომ დააჩქარებს გერმანიის წყალბადის ეკონომიკის განვითარებას, რათა დაეხმაროს მას კლიმატის ნეიტრალიტეტის 2045 წლის მიზნის მიღწევაში.

გერმანია ცდილობს გააფართოვოს თავისი დამოკიდებულება წყალბადზე, როგორც მომავალი ენერგიის წყაროზე, რათა შეამციროს სათბურის გაზების ემისიები ძლიერ დაბინძურებული ინდუსტრიული სექტორებიდან, როგორიცაა ფოლადი და ქიმიკატები, და შეამციროს დამოკიდებულება იმპორტირებულ წიაღისეულ საწვავზე.სამი წლის წინ, 2020 წლის ივნისში, გერმანიამ პირველად გამოაქვეყნა წყალბადის ენერგიის ეროვნული სტრატეგია.

მწვანე წყალბადის სამიზნე გაორმაგდა

სტრატეგიის გამოშვების ახალი ვერსია არის ორიგინალური სტრატეგიის შემდგომი განახლება, ძირითადად მოიცავს წყალბადის ეკონომიკის დაჩქარებულ განვითარებას, ყველა სექტორს ექნება თანაბარი წვდომა წყალბადის ბაზარზე, გათვალისწინებულია ყველა კლიმატისთვის შესაფერისი წყალბადი, დაჩქარებული გაფართოება. წყალბადის ინფრასტრუქტურის, საერთაშორისო თანამშრომლობის შემდგომი განვითარება და ა.შ. წყალბადის ენერგიის წარმოების, ტრანსპორტის, აპლიკაციებისა და ბაზრების სამოქმედო ჩარჩოს შემუშავება.

მწვანე წყალბადი, რომელიც წარმოიქმნება განახლებადი ენერგიის წყაროებით, როგორიცაა მზის და ქარი, არის გერმანიის გეგმების ხერხემალი სამომავლოდ წიაღისეული საწვავისგან თავის დაღწევის მიზნით.სამი წლის წინ შემოთავაზებულ მიზანთან შედარებით, გერმანიის მთავრობამ ახალ სტრატეგიაში გააორმაგა მწვანე წყალბადის წარმოების სიმძლავრე.სტრატეგიაში აღნიშნულია, რომ 2030 წლისთვის გერმანიის მწვანე წყალბადის წარმოების სიმძლავრე 10 გვტ-ს მიაღწევს და ქვეყანას „წყალბადის ელექტროსადგურად“ აქცევს.ტექნოლოგიის წამყვანი მიმწოდებელი”.

პროგნოზების მიხედვით, 2030 წლისთვის გერმანიაში წყალბადის მოთხოვნა 130 ტვტ.სთ-ს მიაღწევს.ეს მოთხოვნა 2045 წლისთვის 600 ტვტ/სთ-საც კი მიაღწევს, თუ გერმანია კლიმატის ნეიტრალური გახდება.

აქედან გამომდინარე, მაშინაც კი, თუ შიდა წყლის ელექტროლიზის სიმძლავრე 2030 წლისთვის 10 გვტ-მდე გაიზრდება, გერმანიის წყალბადის მოთხოვნის 50%-დან 70%-მდე მაინც დაკმაყოფილდება იმპორტით და ეს პროპორცია გაგრძელდება მომდევნო რამდენიმე წლის განმავლობაში.

შედეგად, გერმანიის მთავრობა აცხადებს, რომ მუშაობს ცალკე წყალბადის იმპორტის სტრატეგიაზე.გარდა ამისა, 2027-2028 წლებში გერმანიაში დაახლოებით 1800 კილომეტრის სიგრძის წყალბადის ენერგიის მილსადენის ქსელის აშენება იგეგმება ახალი მშენებლობით ან განახლებით.

„წყალბადში ინვესტიცია არის ინვესტიცია ჩვენს მომავალში, კლიმატის დაცვაში, ტექნიკურ სამუშაოებში და ენერგომომარაგების უსაფრთხოებაში“, - თქვა გერმანიის კანცლერის მოადგილემ და ეკონომიკის მინისტრმა ჰაბეკმა.

განაგრძეთ ლურჯი წყალბადის მხარდაჭერა

განახლებული სტრატეგიის მიხედვით, გერმანიის მთავრობას სურს დააჩქაროს წყალბადის ბაზრის განვითარება და "მნიშვნელოვნად აამაღლოს მთელი ღირებულების ჯაჭვის დონე".ჯერჯერობით, მთავრობის მხარდაჭერის დაფინანსება შემოიფარგლება მწვანე წყალბადით და მიზანი რჩება „გერმანიაში მწვანე, მდგრადი წყალბადის საიმედო მიწოდების მიღწევა“.

რამდენიმე სფეროში ბაზრის განვითარების დაჩქარების ღონისძიებების გარდა (2030 წლისთვის წყალბადის საკმარისი მიწოდების უზრუნველყოფა, მყარი წყალბადის ინფრასტრუქტურისა და აპლიკაციების შექმნა, ეფექტური ჩარჩო პირობების შექმნა), შესაბამისი ახალი გადაწყვეტილებები ასევე ეხება სახელმწიფო მხარდაჭერას წყალბადის სხვადასხვა ფორმებისთვის.

მიუხედავად იმისა, რომ ახალ სტრატეგიაში შემოთავაზებული წყალბადის ენერგიის პირდაპირი ფინანსური მხარდაჭერა შემოიფარგლება მწვანე წყალბადის წარმოებით, წიაღისეული საწვავისგან წარმოებული წყალბადის გამოყენებაც (ე.წ. სახელმწიფო მხარდაჭერა..

როგორც სტრატეგიაში წერია, წყალბადი სხვა ფერებშიც უნდა იქნას გამოყენებული, სანამ საკმარისი მწვანე წყალბადი იქნება.რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტისა და ენერგეტიკული კრიზისის პირობებში, მიწოდების უსაფრთხოების მიზანი კიდევ უფრო მნიშვნელოვანი გახდა.

განახლებადი ელექტროენერგიით წარმოებული წყალბადი სულ უფრო მეტად განიხილება, როგორც პანაცეა ისეთი სექტორებისთვის, როგორიცაა მძიმე მრეწველობა და ავიაცია, განსაკუთრებით ჯიუტი ემისიებით კლიმატის ცვლილებასთან ბრძოლაში.იგი ასევე განიხილება, როგორც ელექტროენერგეტიკული სისტემის გაძლიერების გზა წყალბადის ქარხნებით, როგორც სარეზერვო საშუალება დაბალი განახლებადი ენერგიის წარმოების პერიოდში.

წყალბადის წარმოების სხვადასხვა ფორმების მხარდაჭერის შესახებ დავის გარდა, წყალბადის ენერგიის გამოყენების სფერო ასევე იყო განხილვის აქცენტი.განახლებული წყალბადის სტრატეგია აცხადებს, რომ წყალბადის გამოყენება სხვადასხვა გამოყენების სფეროებში არ უნდა იყოს შეზღუდული.

თუმცა, ეროვნული დაფინანსება უნდა იყოს ორიენტირებული იმ სფეროებზე, სადაც წყალბადის გამოყენება „აბსოლუტურად საჭიროა ან ალტერნატივა არ არსებობს“.გერმანიის წყალბადის ენერგიის ეროვნული სტრატეგია ითვალისწინებს მწვანე წყალბადის ფართო გამოყენების შესაძლებლობას.აქცენტი კეთდება სექტორულ შეერთებაზე და სამრეწველო ტრანსფორმაციაზე, მაგრამ გერმანიის მთავრობა ასევე მხარს უჭერს წყალბადის გამოყენებას ტრანსპორტის სექტორში მომავალში.მწვანე წყალბადს უდიდესი პოტენციალი აქვს მრეწველობაში, სხვა რთულად დეკარბონიზაციის სექტორებში, როგორიცაა ავიაცია და საზღვაო ტრანსპორტი, და როგორც ქიმიური პროცესების საკვები.

სტრატეგიაში ნათქვამია, რომ ენერგოეფექტურობის გაუმჯობესება და განახლებადი ენერგიის გაფართოების დაჩქარება გადამწყვეტია გერმანიის კლიმატის მიზნების მისაღწევად.მან ასევე ხაზგასმით აღნიშნა, რომ განახლებადი ელექტროენერგიის პირდაპირი გამოყენება უმეტეს შემთხვევაში სასურველია, მაგალითად, ელექტრო სატრანსპორტო საშუალებებში ან სითბოს ტუმბოებში, წყალბადის გამოყენებასთან შედარებით მისი კონვერტაციის დაბალი დანაკარგების გამო.

საგზაო ტრანსპორტისთვის წყალბადის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ მძიმე კომერციულ სატრანსპორტო საშუალებებში, ხოლო გათბობისას ის გამოყენებული იქნება „საკმაოდ იზოლირებულ შემთხვევებში“, განაცხადა გერმანიის მთავრობამ.

ეს სტრატეგიული განახლება ცხადყოფს გერმანიის მონდომებას და ამბიციას წყალბადის ენერგიის განვითარებისთვის.სტრატეგიაში ნათლად არის ნათქვამი, რომ 2030 წლისთვის გერმანია გახდება „წყალბადის ტექნოლოგიის მთავარი მიმწოდებელი“ და დაამყარებს წყალბადის ენერგიის ინდუსტრიის განვითარების ჩარჩოს ევროპულ და საერთაშორისო დონეზე, როგორიცაა ლიცენზირების პროცედურები, ერთობლივი სტანდარტები და სერტიფიცირების სისტემები და ა.შ.

გერმანელმა ენერგეტიკის ექსპერტებმა განაცხადეს, რომ წყალბადის ენერგია კვლავ დაკარგული ნაწილია ამჟამინდელი ენერგეტიკული გადასვლისთვის.არ შეიძლება უგულებელვყოთ, რომ ის იძლევა ენერგეტიკული უსაფრთხოების, კლიმატის ნეიტრალიტეტისა და გაძლიერებული კონკურენტუნარიანობის შერწყმის შესაძლებლობას.